You Are Here: Home » Ο εκδότης » Ενδέκατο Τεύχος

Ενδέκατο Τεύχος

Aγαπητοί αναγνώστες,

Άλλο ένα τεύχος του Υγείας Όραμα ολοκληρώθηκε. Το Όραμα είναι αναπόσπαστο τμήμα της Υγείας και δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπεται. Το όραμα μας απελευθερώνει από τους υπέρμετρους φόβους της καθημερινότητας και της επιβίωσης. Όσο περισσότερο προσπαθούμε να ελέγξουμε τις συνθήκες διαβίωσης επενδύοντας στη βιοποριστική ασφάλεια, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τη δυνατότητα του οραματισμού, της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. Είναι αυτονόητο λοιπόν πως οι τοποθετήσεις μας δεν εστιάζουν μόνο στον υγιή άνθρωπο, παραβλέποντας την ανάγκη για μια υγιή κοινωνία.

Κάποτε ο άνθρωπος, προκειμένου να επιβιώσει σε ένα ανεξερεύνητο φυσικό περιβάλλον, άρχισε να σχηματίζει ομάδες, στη συνέχεια χωριά, μετά πόλεις και πλέον δεν έμεινε τίποτε που να μην ελέγχει, καμία ανεξερεύνητη περιοχή στον υπέργειο πλανήτη, τον υπόγειο, στα βάθη της θάλασσας αλλά ακόμα και στο μακρινό Σύμπαν.
Και η ζωή μας ωστόσο, αντί να βελτιωθεί, χειροτέρεψε. Χειροτέρεψε, διότι κατά τη βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου πορευόταν παράλληλα με τη συναισθηματική του ωρίμανση και η απληστία του, η οποία κατέπνιξε συν τω χρόνω το στοιχείο εκείνο που συμβάλλει στον Υγιή Πνευματικό Οραματισμό. Eκείνο τον οραματισμό που αφανίζει τη μικρότητά μας, μας προσφέρει τη χαρά της πληρότητας και της ευτυχίας, κάθε στιγμή στη ζωή μας.
Οποιαδήποτε πρακτική αλλά ουσιαστική ενθάρρυνση για την αναζήτηση της πραγματικής ευτυχίας ισοπεδώθηκε στο βωμό του φόβου, της επιβεβαίωσης και της απληστίας. Γεμίσαμε νοσοκομεία νομίζοντας ότι συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση της υγείας, ότι συμβάλλουμε στην ασφάλεια. Έτσι, χάσαμε τελικά την επαφή με την ύπαρξή μας, με το σημείο που αποτελεί πραγματική πηγή έμπνευσης και ελπίδας στη ζωή· με τους κοντινούς μας ανθρώπους οι οποίοι είναι το δικό μας «δέντρο» στο σύνολο της κοινωνίας· με το άλλο φύλο που το αντιμετωπίζουμε σαν μια σχηματική αναπαράσταση (καμπύλες, ύψος, μέγεθος μέσης και στήθους, βάρος, χτένισμα, εκφράσεις κ.λπ. -ατελείωτος ο κατάλογος), ένα σύνολο «προδιαγραφών» που εγγυάται την ευτυχία. Χρησιμοποιούμε το άλλο φύλο σαν μέσο ηδονής νομίζοντας ότι η ευτυχία είναι κάτι που το αξίζουμε, όπως συχνά βλέπουμε να υποστηρίζεται στις διαφημίσεις.
«Ο λόγος δεν γίνεται πλέον ακουστός, δεν διαμορφώνει ούτε διευθετεί πια ό,τι είναι ανθρώπινο, το πνεύμα κωλύεται στην επικοινωνία του με τις ψυχές, κι έτσι παραιτείται, αποκόπτεται από την ενότητα της ζωής, καταφεύγει στον πύργο του, τον πύργο του εγκεφάλου. Μέχρι κάποτε ο άνθρωπος συλλογιζόταν μ’ ολάκερο το σώμα του, με τις άκρες των δακτύλων του ακόμη -από τώρα και στο εξής σκέπτεται μονάχα με τον εγκέφαλο. Μόλις τώρα λαμβάνει ο μεν Freud το αντικείμενο της ψυχολογίας του, ο δε Scheler το αντικείμενο της ανθρωπολογίας του: τον άνθρωπο που αρρώστησε, εκείνον που αποχωρίστηκε από τον κόσμο και διασπάσθηκε σε πνεύμα και ψυχότροπα. Όσο φανταζόμαστε ότι αυτός ο άρρωστος άνθρωπος είναι άνθρωπος, ο άνθρωπος ο κανονικός, ο άνθρωπος γενικώς, δεν θα μπορέσουμε να του προσφέρουμε καμία θεραπεία.» (Μάρτιν Μπούμερ)
Όλο αυτό που ζούμε και μας κυριεύει, είναι ένα παιχνίδι στημένο -μεθοδικά και από καιρό- υπό την αιγίδα της απληστίας, η οποία με τη σειρά της απορρέει από τον υπέρμετρο φόβο του θανάτου και της ανυπαρξίας. Στις μέρες μας το παιχνίδι αυτό διογκώνεται τόσο πολύ που ο καθένας μας πλέον διαπιστώνει ότι οι πιο επιδέξιοι (ή, αν θέλετε, εκείνοι που είχαν περισσότερες ευκαιρίες) συγκέντρωναν καιρό τώρα, όλο εκείνο το αγαθό -χρήμα- που προοριζόταν να διευκολύνει τη ζωή μας, ανάγοντάς το στο υπέρμετρο αγαθό της ζωής. Και όλος ο πλανήτης υποκλίνεται μπροστά τους.
«Να γνωρίζεις τους άλλους αποτελεί σοφία· να γνωρίζεις τον εαυτό σου φώτιση. Για την κυριαρχία των άλλων χρειάζεται δύναμη· για την αυτοκυριαρχία αντοχή. Όποιος ξέρει ότι έχει αρκετά, είναι πλούσιος. Η επιμονή δείχνει γερή θέληση. Όποιος στέκει εκεί που είναι, αντέχει. Όποιος πεθαίνει δίχως να χάνεται, είναι αιώνια παρών». (Λάο Τσε)
Η κοινωνία -ο καθένας από εμάς που τη συνθέτει και όλοι μαζί που ανήκουμε σε αυτή- έχει άμεση ανάγκη να κατανοήσει τον εαυτό της και να αναλογιστεί τους λόγους για τους οποίους υποφέρει. Η παγκόσμια κοινωνική κατάσταση μας εξοντώνει έναν-έναν: αδειάζει, στεγνώνει, ακρωτηριάζει τα μέλη των κοινωνιών για να καταφέρουν οι διαχειριστές τους -αγορές, κυβερνήσεις, ΜΜΕ- να αδράξουν όλους τους καρπούς, που δεν είναι τίποτε παραπάνω από τους λωτούς που έφαγε ο Οδυσσέας.
Εύχομαι καλή ανάγνωση με την ελπίδα ότι το Υ.Ο., σαν βήμα μιας διαφορετικής άποψης, μπορεί να συμβάλλει στο άνοιγμα των φτερών της φαντασίας και στον οραματισμό μια άλλης δυνατής (της μόνης δυνατής) κατάστασης, όπου ο άνθρωπος θα παίζει κεντρικό ρόλο και η διάθεση που θα εκπέμπει, θα φωτίζει το δρόμο των συνανθρώπων του.

Print Friendly

About The Author

Number of Entries : 146

Leave a Comment

COPYRIGHT 2013 © | YGEIASORAMA.GR | ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ GOCREATIONS.GR

Scroll to top